به گزارش خبر پایگاه اطلاع رسانی اعتلای نهادهای مردمی، در پی حملات هوایی ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران در بامداد یکشنبه اول تیرماه 1404، جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی بیانیه‌ای صادر کرد و این اقدام را به شدت محکوم کرد.
این حمله که به دستور رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، و در حمایت از رژیم صهیونیستی انجام شد، به عنوان نقض بارز منشور ملل متحد و اصول حاکمیت کشورها معرفی گردید. جمعیت یاد شده اعلام کرد: «این حمله، نه تنها تجاوز به تمامیت ارضی و استقلال ایران است، بلکه به عنوان جنایت جنگی نیز شناخته می‌شود.»
این بیانیه بر لزوم اقدام فوری و هماهنگ از سوی دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی تأکید کرد و از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا به عنوان نهاد مسئول حفظ صلح، به این تجاوز پاسخ دهد. همچنین برای مجمع عمومی و دبیرکل سازمان ملل وظایف خاصی در خصوص محکومیت این اقدام تعیین گردید.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است؛
بسمهتعالی
«بیانیه حقوقی جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی در خصوص حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای صلح آمیز ایران».
در بامداد یکشنبه اول تیرماه 1404، مطابق با 22 ژوئن 2025، ایالات متحده آمریکا تاسیسات هسته‌ای صلح آمیز ایران را در فردو، نطنز و اصفهان طی «حملاتی تجاوزکارانه»، به صورت هوائی بمباران و هدف قرار داد. این حمله به دستور شخص رئیس جمهور آمریکا دونالد ترامپ در حمایت از رژیم صهیونیستی صورت گرفت. قبل از آن رئیس جمهور ایالات متحده، در مصاحبه ۳۰ مارس ۲۰۲۵، مطابق با 10 فروردین ماه 1404 با خبرگزاری ان. ب. سی. به زبان زور متوسل شده بود و علناً جمهوری اسلامی ایران را به اقدام نظامی تهدید نمود و اظهار میدارد؛ «اگر آنها توافق نکنند، بمباران خواهند شد، بمبارانی که تاکنون ندیده باشند».
حمله ایالات متحده آمریکا به تاسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز ایران، مصداق بارز نقض فاحش منشور مللمتحد، از جمله نقض اصل حاکمیت کشورها مندرج در بند 1 ماده 2 و به ویژه اصل منع توسل به زور، مندرج در بند 4 ماده 2 منشور ملل متحد که مقرر میدارد؛ «کلیه اعضاء از توسل به تهدید یا استعمال علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور دیگری خودداری خواهند کرد»، را نقض کرده است.
این «حمله مسلحانه» همچنین نقض فاحش معاهده منع اشاعه سلاح های هسته‌ای (NPT)، اساسنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و به ویژه قطعنامه شماره487 شورای امنیت است که به اتفاق آراء در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای عراق در سال ۱۹۸۱ تصویب شد. به موجب این قطعنامه هرگونه حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای، حمله به کل رژیم پادمان‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و در نهایت حمله به معاهده عدم اشاعه (NPT) به شمار می‌رود. این قطعنامه یک استاندارد قانونی روشن علیه استفاده یا تهدید به استفاده، از زور علیه تأسیسات هسته‌ای تحت پادمان تعیین می‌کند.
بر این اساس؛
اولاً؛ این حمله مسلحانه تجاوز به تمامیت ارضی و استقلال یک عضو سازمان ملل متحد و مصداق بارز اقدام تجاوزکارانه است که در قطعنامه 3314 مربوط به تعریف تجاوز مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد و همچنین به عنوان جنایت تجاوز در ماده 8 مکرر اساسنامه دیوان بین‌المللی کیفری، به رسمیت شناخته شده‌است.
ثانیاً؛ به طور خاص، به موجب ماده 56 پروتکل الحاقی اول کنوانسیون‌های ژنو، حمله به تأسیسات هسته‌ای و اماکن حاوی مواد خطرناک ممنوع و ارتکاب آن به عنوان جنایتکار جنگی شناسایی شده‌است.
حال با توجه به موارد مذکور، جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی رسالت خود می‌داند، تمامی دولت‌ها و سازمانها را در هر سطوحی، اعم بین‌المللی و منطقه‌ای، دولتی و غیر دولتی، ملتها و تمام انسانهای آزاده جهان را مخاطب قرار داده و ضمن یادآوری مسئولیت خطیر آنها در این برهه حساس ازتاریخ، بر انجام اقدامات عاجل و موثر زیر تاکید نماید؛
1) تعهدات و رسالت سازمان های بین المللی؛
الف) شورای امنیت سازمان ملل متحد باید به موجب ماده 39 منشور، به مسئولیت خود طبق منشور سازمان ملل متحد برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی عمل کند و به صراحت اقدامات تجاوزکارانه ایالات متحده آمریکا را بر اساس قطعنامه شماره487، مورخه 1981 خود، به عنوان نقض قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل متحد محکوم کند و تدابیر الزامآور اتخاذ و اقدام نماید.
ب) علاوه بر شورای امنیت، مجمع عمومی نیز نباید در مواجهه با چنین حملات تجاوزکارانهای که پیامدهای فاجعه‌باری برای صلح و امنیت بین‌المللی به همراه دارد، سکوت کند. بلکه باید در صورت سکوت شورای امنیت، به علت حق وتوی آمریکا، طبق قطعنامه «اتحاد برای صلح»Res. 377 A) )تشکیل جلسه اضطراری داده و با اجماع دولت‌ها، قطعنامه شماره487، مورخه 1981 آن شورا را به نیابت از شورای امنیت بر علیه دولت آمریکا تصویب نماید.
ج) دبیرکل سازمان ملل متحد وظیفه دارد بر اساس ماده 99 منشور، توجه شورای امنیت را به این جنایت جلب نماید و از ایالات متحده بخواهد که به تعهدات خود طبق حقوق بین‌الملل و منشور سازمان ملل متحد عمل کند.
2) تعهدات و رسالت دولت ها؛
الف) کلیه دولتهای عضو ملل متحد باید بر اساس اصول مسلم حقوق بین‌الملل و تعهدات عام‌الشمول خود در برابر جامعه بین‌المللی، اقدام تجاوزکارانه آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران را محکوم نموده و اقدامات سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی هدفمندی را علیه دولت آمریکا برای جلوگیری از تکرار چنین حملاتی در دستور کار خود قرار دهند.
ب) اخراج رژیم اسرائیل را از مجمع عمومی سازمان ملل متحد در برنامه آن مجمع قرار دهند.
ج) حداقل انتظار از دولت ها این است که با ایجاد هماهنگی، حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران را به عنوان جنایات تجاوز و جنایت جنگی شناسایی و معرفی نمایند.
3) تعهدات و رسالت سازمان‌های منطقه‌ای؛
الف) اتحادیه اروپا، به‌عنوان نهادی متعهد به حفظ صلح و منشور ملل متحد، باید از اتخاذ مواضع دوگانه در قبال نقض صلح دست کشیده و ضمن محکوم کردن این جنایت، علیه این اقدام تجاوزکارانه مواضع شدید حقوقی اتخاذ نمایند.
ب) انتظار این است که سازمان همکاری اسلامی (OIC) جلسه فوری تشکیل دهد و با صدور قطعنامه، خواستار واکنش جدی نهادهای بین‌المللی، در محکومیت این جنایت شود.
ج) اتحادیه آفریقا، اتحادیه عرب و سازمان همکاری اقتصادی اکو نیز موظف به اعلام موضع صریح و اقدامات هماهنگ در سطح منطقه‌ای هستند.
4) تکالیف و رسالت انسان های آزاده جهان؛
الف) انسانهای آزاده جهان باید از هیچ اقدامی چه به صورت انفرادی، جمعی و با فشار به دولتهای خود برای اتخاذ تصمیم فردی و جمعی و از طریق مجامع بین‌المللی در محکومیت این اقدامات دریغ نکنند.
ب) انسانهای آزاده کشورهای غربی، به ویژه مردم ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان که دولتهایشان به طور مستقیم یا غیرمسقیم از این اقدامات تجاوزانه آمریکا حمایت میکنند، موظفاند از طریق اعتراضات مدنی، نامهنگاری، شکایات حقوقی و فشار بر نمایندگان پارلمان خواستار محکومیت این حمله شوند.
ج) مردم آمریکا به‌خصوص دانشمندان و فرهیختگان آزاده باید دولت خود را وادار سازند که به جای جنگافروزی به مسیر صلح و رعایت اصول و قواعد حقوق بین‌الملل بازگردد.
د) ملتهای جهان اسلام نیز باید از طریق نهادهای مردمی، دانشگاهی، فرهنگی و رسانه‌ای، با همبستگی و وحدت، این اقدامات ناقض صلح و امنیت را محکوم نمایند.
ه) فعالان حقوق بشر، سازمان‌های مردمنهاد و دانشگاهیان باید با مستندسازی و تحلیل حقوقی و رسانه‌ای این حمله، وجدان عمومی جهان را نسبت به خطرات چنین جنایتی که صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته است، حساس نمایند.
5) تکالیف و رسالت جمهوری اسلامی ایران؛
الف) جمهوری اسلامی ایران بر اساس ماده 51 منشور ملل متحد حق دارد به‌طور مشروع تا مرز بازدارندگی کامل از خود دفاع کند و بداند که این کشور مدافع و دارای حق دفاع مشروع است که توقف دفاع را تشخیص میدهد.
ب) لازم است دولت ایران مستندات حقوقی، تصویری و فنی این حمله را جمعآوری و به نهادهای بین‌المللی، از جمله شورای امنیت، دبیر کل سازمان ملل و سایر مراجع مربوطه ارائه دهد.
در پایان تاکید می کنیم؛
تجاوز نظامی به قلمرو سرزمینی جمهوری اسلامی ایران و حمله به مراکز هسته‌ای صلح‌آمیز این کشور، صرفاً حمله به یک کشور مستقل نسیت، بلکه حملهای آشکار به بنیانهای نظم حقوقی بین‌المللی، اصل منع توسل به زور، کرامت و ارزش انسانی و به ویژه حمله به اصول و بنای نظم حقوقی است که حاصل نزدیک به یک قرن تلاش اندیشمندان متعدد و جانهای فراوانی است که برای استقرار و استمرار آن فداء و هزینه شده‌است.
لذا؛ جامعه جهانی باید یک صدا و مصمم، در مقابل حمله تجاوزکارانه دولت آمریکا به ایران، به طور جدی، اقدامات موثری را اتخاذ نمایند. ضمناً انتظار آن است که کشورهای غربی عضو دائم شورای امنیت از اِعمال معیارهای دوگانه پرهیز نموده و حقوق بین‌الملل را از سیاستزدگی نجات دهند و با صدای بلند و رسا در دفاع از اصول جهانشمول حقوق بین‌الملل، حمله به تاسیسات هسته‌ای صلح آمیز ایران را توسط یکی از اعضاء دائم شورای امنیت محکوم نمایند.
مسلماً؛ عدم اقدام موثر و هرگونه سکوت امروز، به معنای مشروعیتبخشی به تجاوز و همراهی با متجاوز است. بدون شک تاریخ بشری این سکوت و بیتفاوتی را به عنوان ننگ تاریخ ثبت خواهد کرد.
ضمناً جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی با توجه به اقدامات جنایتکارانه و غیرقانونی ایالات متحده آمریکا از دولت محترم جمهوری اسلامی ایران انتظار دارد مبتنی بر خواست و اراده ملت و هزینه های بسیاری که این حمله تجاوزکارانه به کشور عزیز ما وارد نموده، تن به مذاکره نداده و تا تعیین تکلیف در زمینه غرامت ها و خسارات جنگی و محکومیت رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا در سازمان های بین المللی، از هرگونه کنش انعطاف پذیر در مقابل این دو رژیم متجاوز دوری نماید.
لذا امروز همه مسئولیم
پس؛ بیاید تا دیر نشده به جای سکوت فریاد و به جای بیتفاوتی، فعال موثر باشیم.
باشد که تاریخ نتایج حاصله از این اقدامات را طلیعه سعادت بشری با افتخار ثبت کند.
جمعیت اعتلای نهادهای مردمی انقلاب اسلامی،
3 تیرماه 1404 ، مطابق با 24 ژوئن 2025
